Criticism of Religious Study Based on the Pragmatic Theory of Truth

Document Type : Research Paper

Author

assistant prof. of university of Istahan

Abstract

Pragmatic theory of truth is one of the theories of the concept of truth. According to this theory P is a true proposition, if and only if, P is useful in practice. This theory creates an Independent and different attitude in religious study. In this religious study, instead of studying of correspondence or non correspondence of religious teachings to the reality, practical works and objective results of these teachings have evaluating. Truth of religious teachings is depending on their practical outcomes and objective results. This approach is be criticized; because It is incompatible with teachings of revealed religions. Numerous criticisms of this approach are: cognitive relativism, humanism and removing the theism, forgetting "the reality of God" and setting "the concept of God" instead of it, lake of attention to revealed essence of religions, reductionism and reducing the religions to their practical and objective results, propagating a utilitarian and Instrumentalist attitude about religions, lake of attention to death and resurrection, disability to understanding of essence of religion…

Keywords

References

  1. ارسطو (1385ش)، مابعدالطبیعه، ترجمه­ی محمدحسن لطفی تبریزی، تهران، انتشارات طرح نو.
  2. اسپینوزا (1364ش)، اخلاق، ترجمه­ی محسن جهانگیری، تهران، مرکز نشر دانشگاهی.
  3. اسکفلر، اسرائیل (1366ش)، چهار پراگماتیست، ترجمه­ی محسن حکیمی، تهران، نشر مرکز.
  4. افلاطون (1382ش)، «رساله­ی تئوتتوس» در: چهار رساله، ترجمه­ی محمود صناعی، تهران، هرمس.
  5. پویمن، لوئیس پی. (1387ش)، معرفت­شناسی (مقدمه­ای بر نظریه­ی شناخت)، ترجمه­ی رضا محمدزاده، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق(ع).
  6. جیمز، ویلیام (1372ش)، دین و روان، ترجمه­ی مهدی قائنی، تهران، انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی (شرکت سهامی)، تهران.
  7. حسین­زاده، محمد (1390ش)، پژوهشی تطبیقی در معرفت­شناسی معاصر، قم، مرکز انتشارات مؤسسه­ی آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  8. خسروپناه، عبدالحسین (1382ش)، آسیب­شناسی دین­پژوهی معاصر، قبسات، ش28، ص131- 160.
  9. خندان، اصغر (1388ش)، مغالطات، قم، بوستان کتاب قم.
  10. راسل، برتراند (1365ش)، تاریخ فلسفه غرب، ج2، ترجمه­ی نجف دریابندری، تهران، نشر پرواز.
  11. شمس، منصور (1387ش)، آشنایی با معرفت­شناسی، تهران، انتشارات طرح نو.
  12. طباطبائی، محمدحسین (1421ق)، المیزان فی تفسیر القرآن، ج15، قم، انتشارات جامعه­ی مدرسین حوزه­ی علمیّه­ی قم.
  13. فرامرز قراملکی، احد (1385ش)، اصول و فنون پژوهش در گستره­ی دین­پژوهی، قم، انتشارات مرکز مدیریت حوزه­ی علمیّه­ی قم.
  14. ــــــــــ (1388ش)، روش­شناسی مطالعات دینی، مشهد، انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی.
  15. فعالی، محمدتقی (1379ش)، درآمدی بر معرفت­شناسی دینی و معاصر، قم، انتشارات معارف.
  16. محمدرضایی، محمد (1382ش)، نگاهی به دین­پژوهی، قبسات، ش27، ص39- 71.

17. مک­کویری، جان (1375ش)، تفکر دینی در قرن بیستم، ترجمه­ی عباس شیخ­شعاعی و محمد محمدرضایی، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزه­ی علمیّه­ی قم.

  1. ویلم، ژان پل (1377ش)، جامعه­شناسی ادیان، ترجمه­ی عبدالرحیم گواهی، تهران، مؤسسه­ی فرهنگی انتشاراتی تبیان.
  2. همیلتون، ملکم (1377ش)، جامعه­شناسی دین، محسن ثلاثی، تهران، مؤسسه­ی فرهنگی انتشاراتی تبیان.
  3.  Pojman, Louis, P. (2000), What Can We Know?, Wadsworthe.
Philosophy of Religion
Volume 11, Issue 3 - Serial Number 3
February 2014
Pages 485-510

Files

Share

How to cite

Statistics