Motion in substance of human and Dasein self projection in the philosophy of Mulla-Sadra and Heidegger

Document Type : Research Paper

Authors

1 Phd Student- philosophy of science & technology, Institute For Humanities And Cultural Studies

2 Assistant Professer in Islamic Research Institute for Culture and Thought

3 Phd Student- Islamic philosophy, Institute For Humanities And Cultural Studies

Abstract

One of the most important issues in philosophy of religion is the
anthropology, because the human being is both receiver and addressee
of religion. Our view to religion can be changed by our view to human.
The present article wants to compare the insight of two
philosophers-one of them from the east and the other from the west.
Mulla-Sadra with the presentation of motion in substance in the center of his
philosophy, tried to explain the relationship between human and the
world. This scheme is based on the fundamentality of being, founds human progressive movement in universe stages and the creation of man in nature, worldly
life and in the end, his death is explained in detail. Against
Mulla-Sadra speaks the language of classical philosophy, Heidegger's
attempt to create a new philosophical language. Because he did not
know classical philosophical language enough to interpret the new
ontology. His philosophy is based on the fundamentality of being also and there are many
similarities between his ideas and Sadra's thoughts. Heidegger believed
that the man - Dasein - is constantly in the becoming and growing up
and always is coming out from self and heading to future.
This article is to analysis the similarities and differences into two
philosophers thought by explainition of the motion in substance theory of
Mulla-Sadra in man, human progressive movement in universe stages, outward
projection of self and The Dasein relation with universe in the
Heidegger's philosophy.

Keywords

References

-        ابراهیمی دینانی، غلامحسین.(1379)، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، تهران: طرح نو.
-        اسدی، محمدرضا. (1386)، حدیث آرزومندی بررسی آرای انسان­شناسانه هیدگر و ملاصدرا، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
-        بیمل، والتر. (1381)، بررسی روشنگرانه اندیشه­های مارتین هایدگر، ترجمه بیژن عبدالکریمی، تهران: سروش.
-        حسن­زاده آملی، حسن. (1366)، دروس اتّحاد عاقل به معقول، چ دوّم، تهران: حکمت.
-        زمانیها، حسین. (1391)، بررسی تطبیقی رابطه وجودی انسان با عالم از دیدگاه هایدگر و ملاصدرا، انسان­پژوهشی دینی، دوره 9، شماره 27، تابستان.
-        سروش، عبدالکریم. (1386)، نهاد ناآرام جهان، چ دوم، تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
-        شیرازی، سید رضی. (1387)، درس­های شرح منظومه حکیم سبزواری، تهران: حکمت.
-        صدرالدین شیرازی. (1383)، الشواهد الربوبیه، ترجمه جواد مصلح، تهران:  سروش.
-        عبودیت، عبدالرسول، (1391)، درآمدی به نظام حکمت صدرایی، تهران: سمت.
-        ملاصدرا. (1363)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، چ 1، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
-        ملاصدرا. (1375)، مجموعه رسائل فلسفی، تصحیح حامد ناجی، چ 1، تهران: حکمت.
-        ملاصدرا. (1383)، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
-        هایدگر، مارتین. (1387)، هستی و زمان، ترجمه سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.
-        هایدگر، مارتین. (1389)، هستی و زمان، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی.
-        هایدگر، مارتین. (1390)، وجود و زمان، ترجمه محمود نوالی، تبریز: دانشگاه تبریز.
Philosophy of Religion
Volume 11, Issue 3 - Serial Number 3
February 2014
Pages 593-618

Files

Share

How to cite

Statistics