Criticism of Functional Approach in Religious Study

Document Type : Research Paper

Author

assistant professor of university of Isfahan

Abstract

Religious study and propagation has different methods. One of these methods which accepted by educational and cultural institutions in recent years is religious functionalism. This approach which has developed by sociologists follows the practical results of religious beliefs. Functional approach is accepted by educational and cultural institutions because of simplification of religious beliefs, charisma of citation to scientific findings and evidences and managing of religious institutions by graduates of sciences. Functional religious education is very harmful and weakens the religiosity of society. Critiques of functional religious education are this approach is based on unacceptable pragmatic theory of truth, possibility of unreliability of religious beliefs if an alternative has been found, forming a secular value system in the believers' minds and formation an antireligious ideology for believers. Correct and appropriate model in religious education is finding of functions instead of functionalism. Functionalism is exclusive in practical results but in model of "finding of functions" believers learn the rightfulness of religion by rational and traditional approaches then search to functions of religious teachings. Also learn that the fundamental basis of religious beliefs is rational principles and discovered functions have no influence in determine of validity of religion.
 

Keywords


  1. اسکفلر، اسرائیل (1366). چهار پراگماتیست، ترجمۀ محسن حکیمی، تهران، نشر مرکز.
  2. اسکیدمور، ویلیام (1372). تفکر نظری در جامعه‌شناسی، ترجمۀ فصل پنجم: سعید سبزیان، تهران، نشر سفیر.
  3. الیاده، میرچا (1373). دین‌پژوهی، ج 2، ترجمۀ بهاءالدین خرمشاهی، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  4. باتومور، تی. بی (1370). جامعه‌شناسی، ترجمۀ سید حسن منصور و سید حسن حسین کلجاهی، تهران، مؤسسۀ انتشارات امیرکبیر.
  5. بودون، ریمون (1373). روش‌های جامعه‌شناسی، ترجمۀ عبدالحسین نیک‌گهر، تهران، شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  6. پویمن، لوئیس پی (1378). معرفت‌شناسی (مقدمه‌ای بر نظریۀ شناخت)، ترجمۀ رضا محمدزاده، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق (ع).
  7. توسلی، غلامعباس (1380ش). جامعه‌شناسی دینی، تهران، انتشارات سخن.
  8. خسروپناه، عبدالحسین (1386). انتظارات بشر از دین، تهران، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.
  9. خسروپناه، عبدالحسین (1382). آسیب‌شناسی دین‌پژوهی، قبسات، ش 28: 131- 160.
  10. راسل، برتراند (1365). تاریخ فلسفۀ غرب، ج 2، ترجمۀ نجف دریابندری، تهران، نشر پرواز.
  11. سروش، عبدالکریم (1388). فربه‌تر از ایدئولوژی، تهران، انتشارات صراط.
  12. شمس، منصور (1387). آشنایی با معرفت‌شناسی، تهران، انتشارات طرح نو.
  13. گیدنز، آنتونی (1389). جامعه‌شناسی. ترجمۀ حسن چاوشیان. تهران: نشر نی.
  14. محمدرضایی، محمد (1382). نگاهی به دین‌پژوهی، قبسات، ش 27: 39 - 71.
  15. مصباح یزدی، محمد تقی (1387). آموزش عقاید، تهران، شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.
  16. مک‌کویری، جان (1375). تفکر دینی در قرن بیستم، ترجمۀ عباس شیخ‌شعاعی و محمد محمدرضایی، قم، انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی حوزۀ علمیۀ قم.
  17. ویلم، ژان پل (1377). جامعه‌شناسی ادیان، ترجمۀ عبدالرحیم گواهی، تهران، مؤسسۀ فرهنگی انتشاراتی تبیان.
  18. همیلتون، ملکم (1377). جامعه‌شناسی دین. ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران، مؤسسۀ فرهنگی انتشاراتی تبیان.
    1. Pojman, Louis P. (2000),What Can We Know?, Wadsworth.