Evaluating the Efficiency of Non-literally Interpreting the Quranic verses

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor At Kharazmi University

Abstract

When the literal meaning of the Qur’anic verses are incompatible with meta-qur’anic sources, the faithful reader of the Qur’an goes beyond the literal meaning to the non-literal one. The opposing ideas to the literal meaning of the verses come from the philosophical, historical or scientific sources. This paper, aside from explaining the nature and procedure of how the transition from the literlal meaning to the non-literal one works, discusses about the legitimacy or illegitimacy of this procedure. In addition, it is shown that the non-literal interpretation is not always and everywhere efficable and valid, and faces limitations and difficulties. The most important challenge of applying the non-literal interpretation is when this meaning is not actually meant by the author at the time of the Qur’anic revelation. In fact, the non-litral interpretation is based on the new scientific discoveries and at the time of revelation of the Qur’an, there was no reason to mean anything but what was literally meant. In addition, in discussions with disbelievers of the Qur’an, resorting to the non-literal interpretion is of no avail, for they don’t  regard the Qur’an as infallible – which was the reason to fo go beyond the literal interpretation of the Qur’an, in the first place.

Keywords

References

  1. ابن‌عاشور، محمد الطاهر (1420ق). تفسیر التحریر و التنویر، بیروت: مؤسسۀ التاریخ العربی.

2. احمدخان هندی (1332). تفسیرالقرآن و هو الهدی والفرقان، ترجمه: محمد تقی فخر داعی گیلانی، تهران: چاپخانۀ آفتاب.

3.جوادی آملی، عبداللّه (1386). تفسیر موضوعی قرآن کریم، تنظیم و ویرایش: محمد محرابی، قم: نشر اسراء.

4. راسل، رابرت (1384). فیزیک، فلسفه و الهیات، ترجمه: همایون همتی، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشۀ اسلامی.

5. ریوز، اوبر (1381). اتم‌های سکوت؛ شگفتی‌های تکامل کیهان؛ ترجمه: عباس مخبر، تهران: ﻧﺸﺮ ﻣﺮﻛﺰ.

6. شریعتی، محمدتقی (بی‌تا). تفسیر نوین؛ تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.

7. شعرانی، ابوالحسن (1385). پژوهش‌های قرآنی علامه شعرانی، تحقیق: محمد رضا غیاثی کرمانی، قم: بوستان کتاب.

8. صادقی تهرانی، محمد (1349). زمین، آسمان و ستارگان از نظر قرآن، تهران: انتشارات مصطفوى.

9. طباطبایی، محمدحسین (1430ق). المیزان فی تفسیر القرآن، قم: مؤسسه دارالمجتبی.

10. طبری، محمدبن جریر (بی‌تا). تفسیر الطبری: جامع البیان عن تأویل آی القرآن، بیروت: دارالاحیاء التراث العربی. 

11. عبدالباقی، محمد فواد (1378). المعجم المفهرس لالفاظ القرآن الکریم، تهران: انتشارات اسلامی.

12. علی، جواد (1413ق). المفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بی‌جا: بی‌نا.

13. فخر رازی، محمدبن عمر (1425 - 1426ق). تفسیر الفخر الرازی المشتهر بالتفسیر الکبیر و مفاتیح الغیب؛ بیروت: دارالفکر.

14. فیض، علیرضا (1379). مبادی فقه و اصول، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.

15. نصیری، علی (1388). «آسمان‌های هفتگانه در قرآن و نقد شبهه راه‌یافت خطا در این زمینه»، کاوش‌های دینی، شمارۀ اول، بابلسر: دانشگاه مازندران.

16. یوسفی اشکوری، حسن (1376). بازخوانی قصۀ خلقت، تهران: انتشارات قلم.

 

Philosophy of Religion
Volume 13, Issue 4
January 2017
Pages 681-696

Files

Share

How to cite

Statistics