Pathology of "Religious Knowledge" in the Era of Ibn Rushd and Sadr al-Din Shirazi

Document Type : Research Paper

Authors

1 Professor, Faculty Of Social Sciences, University Of Tehran, Iran

2 Ph.D. Student In Islamic Social Sciences, Faculty Of Social Sciences, University Of Tehran, Iran

Abstract

The present article reviews the status of "religious knowledge" during the time  of two Muslim philosophers Ibn Rushd (595-520 AH) and Mulla Sadra (1045-979) based on two works, i.e. the "Chapter of Al-maqāl  ..." by Ibn Rushd and the "Treatise of Three Principles" by  Mulla Sadra. The aim of this study is to review each of these two philosophers’ pathological position adopted in the face of the epistemological issues raised in the Islamic societies of te their time, recording, however fragmentally, the status of thought  at the time. This research is descriptive - analytic. In this article, we briefly discussed the socio-political situations of the eras of each of the two philosophers, then examined the position of each of these two men in the two books under  study, comparing them  to the existing currents in the contemporary religious thought. And then, the similarities and differences of thought and action of the two thinkers are being compared and at the end  we have come to the conclusion that both the thinkers, with different criteria intended to identify the "obstacles to the attainment of a religious knowledge. Through adoption of the religious sciences such as jurisprudence, in the religious knowledge, according to  Ibn Rushd the main damage comes from the lack of rational methods of deduction , and the adoption of the Hereafter in the religious knowledge,  Mulla Sadra, lack of attention to "self-knowledge" and of the Apocalypse.

Keywords


  1. ابن‌رشد (1997). فصل المقال فی تقریر ما بین الشریعة و الحکمة من الإتصال أو وجوب النظر المقلی و حدود التأویل (الدین و المجتمع)، اشراف محمد عابد الجابری، بیروت: مرکز دراسات الوحدة العربیة.
  2. جابری، محمد عابد (1997). مقدمه‌ای بر فصل المقال فی تقریر ما بین الشریعة و الحکمة من الإتصال أو وجوب النظر المقلی و حدود التأویل (الدین و المجتمع)، اشراف محمد عابد الجابری، بیروت: مرکز دراسات الوحدة العربیة.
  3. ــــــ (2000). فصل المقال و تقریر ما بین الشریعة و الحکمة فی الاتصال، قدم له و علق علیه الدکتور أالبیر نصری نادر، الطبعة الثامنة، بیروت: دارالمشرق.
  4. حسین‌زاده، محمد (1389). معرفت دینی؛ عقلانیت و منابع، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
  5. خامنه‌ای، محمد (1379). شخصیت و مکتب صدرالمتألهین (حکیم صدرالدین محمد شیرازی)، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
  6. شیرازی، صدراالدین (1340). رسالۀ سه اصل، مصحح سید حسین نصر، بی‌جا: انتشارات مولی.
  7. ــــــــــــــــــــ (1376). رسالۀ سه اصل، تصحیح و مقدمۀ محمد خواجوی، تهران: انتشارات مولی.
  8. قزوینی، سید ابوالحسن حسینی (1340). شرح حال صدرالمتألهین شیرازی و سخنی در حرکت جوهری، تهران: چاپخانۀ دانشگاه تهران.
  9. لک‌زایی، نجف (1381). اندیشۀ سیاسی صدرالمتألهین، قم: بوستان کتاب.
  10. نصر، سید حسین (1340). مقدمه‌ای بر رسالۀ سه اصل صدرالمتألهین، بی‌جا: انتشارات مولی.