From the Autonomy of Worldly Ethics to the Heteronomy of Divine Ethics (A new Stance to the Different Types of Relations between Ethics and Religion)

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, College of Farabi, University of Tehran, Qom, Iran

2 Master's Holder, Mofid University, Qom, Iran

Abstract

A question that has always engulfed the minds of the thinkers is the relationship between religion and reason. This issue has been dealt with in the Islamic world, too, and in particular, the subject of good and evil in the field of ethics has been discussed. In this article, various types of relations between ethics and religion are discussed, each of these approaches has been criticized, and finally, a new viewpoint to autonomy has been offered in which a distinction between Worldly ethics and divine ethics is used to show that the worldly ethics is not based or dependent on the divine ethics and can be examined independently. However, the divine and transcendental ethics can only be driven from religion and is defined and explained in the context of religion. Moreover, it is found that autonomy in the domain of worldly ethics is congruent with heteronomy in the domain of divine ethics, that is to say, the two might prescribe similar moral rulings in many cases, but the spirit, and more precisely, the basis of their acts and the origin of their suggestions and admonitions are different.

Keywords


  1. قرآن کریم.
  2. نهج‌البلاغه.
  3.  ابن‌سینا، حسین‌بن عبدالله (1375). الإشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه.
  4.  اخوان، مهدی (1394). درسنامۀ دین و اخلاق، قم: دانشگاه قم
  5. اشعری، ابوالحسن (بی‌تا). اللمع فی الرد علی اهل الزیغ و البدع، مصر: المکتب الازهریه التراث.
  6. افلاطون (1367). دورۀ کامل آثار افلاطون، ترجمۀ محمد حسن لطفی، تهران: خوارزمی.
  7. ایجی، عضدالدین عبدالرحمن‌بن احمد (بی‌تا). المواقف فی علم الکلام، بیروت: عالم الکتب.
  8. التفتازانی، سعدالدین (1409 ق). شرح المقاصد، قم: بی‌نا.
  9. جرجانی، السید الشریف علی‌بن محمد (بی‌تا). شرح المواقف، قم: بی‌نا.
  1. رازی، فخرالدین (1411 ق). المحصل، عمان: دار الرازی.
  2. سبحانی، جعفر (بی‌تا). بحوث فی الملل و النحل، مؤسسه النشر الاسلامی - قم: مؤسسه الامام الصادق علیه السلام.
  3. سبزواری، ملاهادی (1373). شرح الأسماء، شرح دعاءالجوشن الکبیر، نجفقلی حبیبی، تهران: دانشگاه تهران.
  4. ــــــــــــــــــ (1375). شرح الأسماءالحسنی او شرح دعاء الجوشن الکبیر، تحقیق نجفقلی حبیبی، تهران: دانشگاه تهران
  5. سیوری الحلی، جمال‌الدین مقدادبن عبدالله (1405 ق). ارشاد الطالبین إلی نهج المسترشدین، سید مهدی رجایی، قم: کتابخانۀ آیت‌الله مرعشی نجفی.
  6. شیرازی، سید محمد حسین (1410 ق). القول السدید فی شرح التجرید، قم: دارالإیمان.
  7. طوسی، محمدبن محمد (1375). شرح الإشارات و التنبیهات، قم: نشر البلاغه.
  8. ــــــــــــــــــــــ (1407 ق). تجرید الإعتقاد، محمد جواد حسینی جلالی، قم: دفتر تبلیغات اسلامی، قم.
  9. غروی اصفهانی، محمد حسین (1374). نهایه الدرایه فی شرح الکفایه، رمضان قلی‌زاده مازندرانی، قم: سیدالشهداء.
  1. ـــــــــــــــ (1341). براهین در علم کلام، تهران: دانشگاه تهران.
  1. شریفی، احمد حسین (1388). خوب چیست؟ بد کدام است؟ قم: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
  2. شهرستانی، محمدبن عبدالکریم (بی‌تا). نهایه الاقدام فی علم الکلام، بی‌جا: بی‌نا.
  1. فنایی، ابوالقاسم (1384). دین در ترازوی اخلاق، تهران: مؤسسۀ فرهنگی صراط.
  2. قوشجی، علی‌بن محمد (بی‌تا). شرح تجرید العقائد، قم:بی‌نا.
  3. مصباح یزدی، محمد تقی (1380). فلسفۀاخلاق، تحقیق و نگارش احمد حسین شریفی، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.

 

  1. "Ethics and morality"(1996). in Lawrence C. Becker, editor, Charlotte B. Becker, co-editor, Encyclopedia of Ethics, v.1
  2. Darwall, Stephen L.,(1998). Philosophical ethics, Oxford: WestView Press.