Religious and Mystic Meanings of Freedom

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Holder in Adaptive Religions and Mysticism, Researcher and instructor at the University of Tehran, Tehran, Iran

2 Master's Holder in Adaptive Religions and Mysticism, University of Tehran, Tehran, Iran

Abstract

One of the main concepts of mysticism that is known as a quality of human perfection and virtue and is attained only at the high levels of servitude and spiritual conduct is spiritual freedom. Unlike the concept of liberty in the political and social discourses, this quality can be achieved through pure servitude to God and rejection of servitude to non-God. The human can attain spiritual freedom only when he goes through the highest levels of spiritual conduct and gets completely free from the chains of the appetitive self and the material attachments. In this article, we aim at studying this concept from the religious and mystic viewpoints and expressing its semantic scope and spiritual value in mysticism using the words of Gnostics. To this end, after the introduction of the issue, the denotative and terminological meanings of freedom are presented. Then, its relationship with other concepts such as servitude and Perfect Man is examined. In this part, the words of the master of the free humans, Imam Ali (a), are used to explicate the foregoing relationships. Moreover, the opinions of some notables of mysticism and great mystic thinkers are used in this regard. At the end, the results of this study are presented to the seekers of religious knowledge, freedom seekers, and free servants of God.

Keywords


  1. قرآن

    1. نهج‌البلاغه (1373). ترجمة سید جعفر شهیدی، تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
    2. لغتنامۀ دهخدا.
    3. ابن‌عربی، محی‌الدین (1387). اصطلاحات صوفیه، ترجمۀ گل بابا سفیدی، تهران: انتشارات شفیعی.
    4. ــــــــــــــــــــ (1388). فتوحات مکیه، مصحح محمد خواجوی، تهران: انتشارات مولی.
    5. افلاکی العارفی، شمس‌الدین (1961). مناقبالعارفین، مصحح تحسین یازیجی: انتشارات انجمن تاریخ ترک.
    6. امام جعفر صادق (ع) (منسوب) (1377). مصباح الشریعه، ترجمۀ عبدالرزاق گیلانی، تهران: پیام حق.
    7. انصاری، خواجه عبدالله (1379). شرح منازل السائرین، مصحح علی شیروانی، تهران: انتشارات الزهرا.
    8. بقلی، روزبهان (1349). شرح شطحیات، ترجمۀ جواد نوربخش، تهران: انتشارات طهوری.
    9. پورجوادی، نصرالله (1372). مجموعه آثار ابوعبدالرحمن سلمی، کتاب الفتوه. جلد 2: مرکز نشر دانشگاهی.
    10. جرجانی، علی‌بن محمد (1370). تعریفات، تهران: ناصر خسرو.
    11. رحمتی، انشاالله (1386). تأویل روحانی و ولادت ثانی، ماهنامۀ پژوهشی اطلاعات حکمت و معرفت، سال دوم، شمارۀ 80، تهران: انتشارات اطلاعات.
    12. رشّاد، علی‌ اکبر (1391). حریت و مدارات، تهران: انتشارات امیرکبیر.
    13. روزنتال، فرانس (1379). مفهوم آزادی از دیدگاه مسلمانان، ترجمۀ منصور میراحمد، قم: مرکز انتشارات حوزۀ علمیه.
    14. سراج، ابونصر (1382). اللمع فی التصوف، ترجمۀ مهدی مجتبی، تهران: انتشارات اساطیر.
    15. سلمی، عبدالرحمن (1372). طبقات الصوفیه، محقق نورالدین شریبه: انتشارات جماعت الازهر للنشر والتألیف، دارالکتب العربی بمصر محمد حلمی المنیاوی.
    16. غنی، قاسم (1369). تاریخ تصوف اسلام، جلد 2، چ پنجم، تهران: انتشارات زوّار.
    17. قشیری، ابوالقاسم (1393). شرح رسالۀ قشیریه، ترجمۀ حسین شهبازی، تهران: انتشارات زوّار.
    18. کاکایی، قاسم (1382). وحدت وجود به روایت ابنعربی، اکهارت، چ دوم، تهران: انتشارات هرمس.
    19. گوهرین، سید صادق (1368). شرح اصطلاحات تصوف، جلد 4، تهران: انتشارات زوّار.
    20. لاهیجی، شمس‌الدین محمد (1378). مفاتیح الاعجاز فی شرح گلشن راز، چ سوم، تهران: انتشارات زوّار.
    21. مجلسی، محمد باقر (1320). بحارالانوار، جلد 64، تهران: مؤسسه دارالکتب الاسلامیه.
    22. مطهری، مرتضی (1353). انسان کامل، تهران: انتشارات صدرا.
    23.  ــــــــــــــــ (1356). گفتارهای معنوی، تهران: انتشارات صدرا.
    24. نسفی، عزیزالدین (1379). کتاب الانسان الکامل، با تصحیح و مقدمۀ ماریژان موله و پیشگفتارهای هانری کربن، تهران: انتشارات طهوری.
    25. ـــــــــــــــــ (1359). کشف الحقایق: انتشارات بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
    26. همدانی، عین‌القضات (1387). التمهیدات، ترجمۀ علی جهان‌پور، تهران: سپهر دانش.