The Domains of Ethics in the Theocratic Constitution of the Islamic Republic of Iran

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor of Public Law, Farabi Campus, University of Tehran, Qom, Iran

2 PhD Holder in Public Law, Farabi Campus, University of Tehran, Qom, Iran

Abstract

The Islamic Republic of Iran was established based on a religious theory and its constitution was also developed based on religious concepts such as the Unity of God, Justice, Imamat, and Resurrection. On the other hand, the constitution sets the ground for the organization of the essential institutions and primary values, and guarantees the citizens’ freedoms. Although at first glance the constitution is considered a legal document with legally normative functions, we can now see the appearance of ethical points – mostly religion-based – in this supreme document. These ethical points can be considered as conditions for the rulers, a clarification of their required qualifications, and standards for the evaluation of their governance. Adopting an ethical approach, the article at hand aimed at investigating the basic existential philosophy of the constitution as well as the principles mentioned in it, and tried to show that ethical teachings exist explicitly and implicitly in the constitution of the Islamic Republic of Iran and continue to support it. It is even possible to give in an ethical interpretation of institutions such as the constitution and the separation of powers.

Keywords

References

  1. آقایی طوق، مسلم؛ کدخدایی، عباسعلی (۱۳۹۰). بررسی مبانی و ابزارهای اقتصاد قانون اساسی و کاربرد آن در مهندسی قانون اساسی، نامۀ مفید، شمارۀ 88: 88 - 63.
  2. اشمیت، کارل (۱۳۹۳). الهیات سیاسی: چهار فصل در باب حاکمیت، تدوین شوآب گئورگ، مترجم خدیو طاهر، تهران: نگاه معاصر.
  3. جنتی، احمد (۱۳۹۴). شورای نگهبان بر سه اصل «شرع»، «اخلاق» و «قانون» تأکید دارد، خبرگزاری تسنیم، 23 خرداد 1394. دستیابی در 27 مهر 1394. نشانی:

http://www.tasnimnews.com/fa/news/1394/03/23/768506.

  1. حبیب‌نژاد، سید احمد (۱۳۸۶). حقوق و وظایف نمایندگی مجلس، تهران: کانون اندیشۀ جوان.
  2. روزبه، محمد حسن (1395). مراتب اخلاقی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، فصلنامۀ سیاست متعالیه، سال چهارم، شمارۀ پانزدهم، زمستان.
  3. صورت مشروح مذاکرات مجلس بررسی نهایی قانون جمهوری اسلامی ایران (1364). تهران، ادارۀ کل امور فرهنگی و روابط عمومی مجلس شورای اسلامی، جلد 4.
  4. عمید زنجانی، عباسعلی (۱۳۸۹). دانشنامۀ فقه سیاسی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
  5. کاستیلیون، داریو (۱۳۸۴). تئوری سیاسی قانون اساسی، حقوق اساسی، ترجمۀ مسعود کاکاوند، شمارۀ 5: 336 - 311.
  6. طباطبایی، سید جواد (۱۳۸۶). حکومت قانون در ایران، تهران: انتشارات ستوده.

10. موسی‌زاده، ابراهیم (۱۳۹۰). دادرسی اساسی در جمهوری اسلامی ایران، تهران، ادارۀ چاپ و انتشار معاونت تدوین، تنقیح و انتشار قوانین و مقررات.

11. نویمان، فرانتس (۱۳۹۰). آزادی و قدرت و قانون، تدوین هربرت مارکوزه، مترجم عزت‌الله فولادوند، تهران: انتشارات خوارزمی.

12. Deshowitz, Alan.(2005) Legal Ethics and the Constitution. Hofstra L. Rev., 34: 747.‌

13. Sleight, Karl J., and John A. Mancuso (2010). "Ethics and the Constitution." NY ST. BJ 12: 1 - 35.‌

14. Smerdel, Branko (2000). Ethics in Government Conflict of Interest and the Constitution. Zbornik PFZ, 50: 769.‌ (Conference Version).

15. Owigar, John W. B. (2002. Feburary, 08). "Ethics And Living Values In Constitution", Constitution of Kenya Review Commission, address: http://www.commonlii.org/ke/other/KECKRC/2002/4.html#Heading1

Philosophy of Religion
Volume 16, Issue 2
July 2019
Pages 209-231

Files

Share

How to cite

Statistics