Ibn Arabi’s Unity and Its Relationship with the Problem of “the Other”

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Holder in Philosophy, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

2 Associate Professor of Philosophy, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

Abstract

Although “the other” has not been discussed by Muslim thinkers as an independent topic, the potential of its discussion exists in all intellectual schools of the Muslim world in general, and in Islamic mysticism in particular. Accordingly, the question on “the other” can be applied to Ibn Arabi’s works – as the representative sample of Islamic mysticism – to explore the foundations of his thought in this regard. As the most important basis of Ibn Arabi’s worldview, the unity of being can be seen in each and every part of his mystic system, and is among the main principles that determine his treatment of the discussions on “the other”. With regard to the ontological discussions, the right and the creation are the different interpretations of the same reality; when the unity aspect of this reality is intended, it turns to be the right, and when the multiplicity aspect is noted, it turns to be creation. However, the most comprehensive view to the world of being is the simultaneous consideration of unity and multiplicity. Despite the acceptance of multiplicity, this comprehensive view adopts a unity stance that surpasses those multiplicities. This way, this combined view sets the ground for the acceptance of “the other” despite all conflicts and disagreements. With its expansion to the domain of epistemology, this attitude elucidates the specific approach taken by Ibn Arabi to the epistemic conflicts.

Keywords

References

  1. ابن‌ترکه، صائن‌الدین (1381). تمهید القواعد، قم: بوستان کتاب.
  2. ابن‌عربی (بی‌تا). فتوحات مکیه، جلد 1، 2، 3 و 4، بیروت: دار الصادر.
  3. _______ (1946). فصوص‌الحکم، قاهره: دارالاحیاء الکتب العربیه.
  4. احمدی، بابک (1393). هایدگر و پرسش بنیادین، تهران: نشر مرکز.
  5. حسن‌زاده آملی، حسن (1378). ممدالهمم در شرح فصوص‌الحکم، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
  6. سارتر، ژان پل (بی‌تا). هستی و نیستی، ترجمۀ عنایت‌الله شکیباپور، تهران: انتشارات شهریار.
  7. سیف، سید مسعود (1385). تأملی در فلسفۀ هم‌سخنی مارتین بوبر، نامۀ فلسفی، جلد 2، شمارۀ 2.
  8. قونوی، صدرالدین (1381). اعجاز البیان فی تفسیر امّ القرآن، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
  9. قیصری، داوود (1375). شرح فصوص، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.

10. کاشانی، عبدالرزاق (1370). شرح فصوص، قم: انتشارات بیدار.

11. کین، سم (1392). گابریل مارسل، ترجمۀ مصطفی ملکیان، تهران: هرمس.

12. مارسل، گابریل (1382). فلسفه اگزیستانسیالیسم، ترجمۀ شهلا اسلامی، تهران: نگاه معاصر.

13. هایدگر، مارتین (1389). هستی و زمان، ترجمۀ سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.

14. _________ (1395). پرسش از حقیقت انسان، قم: انتشارات طه.

Philosophy of Religion
Volume 16, Issue 3
October 2019
Pages 375-388

Files

Share

How to cite

Statistics