Rethinking the Divine Vicegerency of the Human in Sadrian Wisdom

Document Type : Research Paper

Authors

1 Assistant Professor, Department of Islamic Philosophy and Theology, Ilam University, Ilam, Iran

2 PhD Student, Department of Islamic Philosophy and Theology, Ilam University, Ilam, Iran

Abstract

In Sadrian theology and wisdom, the station of the "Divine Vicegerency” is the ultimate end of the existence of the man and the Universe. Mulla Sadra is trying to explain this idea with the help of rational specifications and explanations based on the teachings of the divine revelation. The writers’ purpose in this essay is to re-read Mulla Sadra's theory and contemplate on some of his rational interpretations. According to this theory, the Vicegerent human is the representative and symbol of Sublime God, whether in the form of minor Vicegerency (on earth) or major Vicegerency (in the heavens and spiritual worlds). Mulla Sadra asserts that the human has got the competence to be the divine Vicegerent and the object of the angels’ prostration because of the knowledge taught him by God. The difference in the existence, nature, and destiny of the human and other beings – including angels, demons, animals, plants, and inanimate beings – is based on this. For this reason, the man is the "trustee" of God; that is to say, an existential attribute and a kind of luminous perfection has been bestowed upon the human and is allocated only and solely to him.

Keywords

References

  1. ـ قرآن مجید(1415 ق). ترجمة محمد مهدی فولادوند، تهران: دارالقرآن الکریم.

    1. جوادی آملی، عبدالله (1376). تفسیر موضوعی قرآن مجید، جلد 15، چ اول، قم: اسراء.
    2. طباطبایی، محمد حسین (1374). المیزان فی التفسیر القرآن، ترجمة محمد باقر موسوی همدانی، جلد 20، قم: دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزة علمیه.
    3. مصباح یزدی، محمد تقی (1376). معارف قرآن: خداشناسی، کیهان‌شناسی و انسان‌شناسی، قم: مؤسسة آموزشی و پژوهشی امام خمینی (قدس سره).
    4. ملاصدرا (1364). تفسیر القرآن الکریم، جلد 7، قم: بیدار.
    5. ـــــــــ (1378). المظاهر الالهیه فی اسرار العلوم الکمالیه، تصحیح، تحقیق و مقدمه: سید محمد خامنه‌ای، چ اول، تهران: بنیاد حکمت صدرا.
    6. ــــــــــ (1385 الف). اسرار الآیات، ترجمة محمد خواجوی، چ دوم، تهران: مولی.
    7. ـــــــــ (1385 ب). مجموعه رسایل فلسفی، چ سوم، تهران: حکمت.
    8. ـــــــــ (1383 الف). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، ترجمة محمد خواجوی، جلد 9، چ دوم، تهران: مولی.
    9. ـــــــ (1383 ب). شرح اصول کافی، ترجمة محمد خواجوی، جلد 4، چ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

    10. ــــــــ (1382) الشواهد الربوبیه، تصحیح و مقدمۀ سید مصطفی محقق داماد، ویراستار مقصود محمدی، تهران: انتشارات بنیاد حکمت اسلامی صدرا.

    1. ـــــــ (1422 ق). شرح الهدایه الأثیریه، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
    2. ــــــــ (1381). شرح بر زادالمسافر، تحقیق سید جلال‌الدین آشتیانی؛ چ سوم، قم: بوستان کتاب.
Philosophy of Religion
Volume 16, Issue 4
January 2020
Pages 677-696

Files

Share

How to cite

Statistics