An Investigation of the Viewpoint of Mulla Shamsa Gilani about the Divine Knowledge

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD student of Shī‘a Theology, College of Farabi, University of Tehran

2 Associate Professor, Department of Philosophy and Mysticism, College of Farabi, University of Tehran

Abstract

Mulla Shamsa Gilani, one of the shining and famous figures of the 11th century LH in the Isfahan school of philosophy who – like other notable philosophers of his era such as Mulla Sadra and Mir Damad – was skillful in using the qur’ānic verses and Islamic traditions to prove his philosophical discussions. As one of the outstanding students of Mir Damad, he was greatly influenced by him and learned the peripatetic style and foundations from him. Mulla Shamsa opposed many great philosophers – especially the head of the largest school of philosophy in his era, i.e. Mulla Sadra – with regard to some philosophical issues such as the principality of existence, substantial movement, God’s a priori knowledge, and God’s knowledge of Himself. With regard to the relationship between the essential attributes and the essence, Mulla Shamsa adopts a view similar to Mu‘tazila, peripatetic philosophers, and Mulla Sadra, and believes in the sameness of the essential attributes and the essence. Concerning God’s a priori knowledge of the creatures, he believes in a third form (that is, not acquired nor direct), which is the pure and simple Being of God, and considers the existence of creatures as irrelevant and ineffective in God’s knowledge. Mulla Shamsa takes God’s knowledge of Himself as the most direct and does not deem permissible the application of the commonly used conception of the collective knowledge to God. The article at hand adopts a library research method to clarify Mulla Shamsa’s viewpoint about God’s knowledge.

Keywords

References

  1. ـ قرآن کریم.

    1. آشتیانی، سید جلال (1393). منتخباتی از آثار حکمای الهی، جلد 1، چ سوم، قم: بوستان کتاب.
    2. آشتیانی، میرزا احمد (1383). بیست رساله، چ اول، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
    3. اسفراینی، ملا اسماعیل (1383).  انوار العرفان، چ اول، قم: دفتر تبلیغات اسلامی.
    4. استرآبادی، محمد جعفر (1382). براهین القاطعه، جلد 2، چ اول، قم: مکتب الاعلام الاسلامی.
    5. ابن‌بابویه قمی، محمدبن علی (1398). توحید (للصدوق)، چ اول، قم: مؤسسۀ نشر اسلامی.
    6. خفری، شمس‌الدین (1382). تعلیقه بر الهیات شرح تجرید، چ اول، تهران: میراث مکتوب.
    7. سلیمانی، مهدی؛ درایتی، محمد حسین (1387). مجموعۀ رسائل در شرح احادیثی از کافی، جلد 2، قم: درایه الحدیث.
    8. شیرازی، صدرالمتألهین (1981). الحکمه المتعالیه فی الاسفار العقلیه الاربعه، جلد 3، .5، 6 ، بیروت: دارالاحیاء التراث.
    9. ـــــــــــــــــــــ (1375). شواهد الربوبیه، جواد مصلح، چ دوم، تهران: مجتمع فرهنگی سروش.

    10. ـــــــــــــــــــــ (1383). شرح اصول کافی، جلد 3، تهران: مؤسسۀ مطالعات تحقیقات فرهنگی.

    11. علامه طباطبایی، محمد حسین (1393). نهایه الحکمه، جلد 3، علی شیروانی، چ سیزدهم، قم: بوستان کتاب.

    12. گیلانی، ملاشمسا (1392) مسالک الیقین، طوبی کرمانی و علیرضا اصغری، چ اول، تهران: حکمت صدرا.

    13. ـــــــــــــــــ (1396). حاشیۀ تعلیقه بر الهیات شرح تجرید خفری، محمد علی دیباجی و حسن محسنی راد، چ اول، تهران: مؤسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفۀ ایران.

    14. محقق سبزواری، هادی (1383). اسرار الحکم، جلد 1، چ اول، قم: مطبوعات دینی.

    15. مشکور، محمد جواد (1372). فرهنگ معارف اسلامی، جلد 1، چ سوم، مشهد: آستان قدس رضوی.

Philosophy of Religion
Volume 17, Issue 2
July 2020
Pages 279-296

Files

Share

How to cite

Statistics