Criticism of Michael Martin’s Proposition of Self-Contradiction of God to Rationalize Atheism

Document Type : Research Paper

Authors

1 PhD Student, Imam Khomeini Education and Research Institute, Qom, Iran

2 MSc. Holder, Allameh Tabataba'i University, Tehran, Iran

3 Associate Professor, Imam Khomeini Education and Research Institute, Qom, Iran

Abstract

Theism and atheism, the two opposing sides over the course of human history, are responses to the origin of universe and existence. Copious discussions have been made about their discourse, arguments, evidences, and requirements. One of the criticisms of atheists against theists is that the existence of God and His acceptance through the attributes expressed by religions is a self-contradictory issue that will not be accepted if it is perceived correctly. Michael Martin, the contemporary philosopher and atheist, takes attributes such as absolute Knower or absolute Goodness as the reason for the contradiction and denial of the existence of God, and has tried to rationalize atheism this way. Adopting a descriptive-analytical research method, this paper aims to critically examine Martin’s view in this regard and show the weaknesses of limiting the world of being to matter and materiality and likening God to human in the acquisition of knowledge, as God’s presential knowledge (which is the highest level of knowledge) makes Him needless to the human types of knowledge. Martin’s mistake lies in his human-like view to God and his lack of true understanding of the absolute Knower; that is, he should have not addressed the divine knowledge based on a non-philosophical classification of knowledge.

Keywords

Main Subjects

References

  1. برنجکار، رضا؛ حجت‌خواه، حسین (1391). «بررسی و نقد دیدگاه‌های ابن عربی، ملاصدرا، و علامه طباطبایی در معناشناسی صفات الهی»، حکمت معاصر، سال سوم، ش1.
  2. سبحانی تبریزی، جعفر (1357). شناخت محدود، شناخت صفات خدا، قم: کتابخانۀ صدر.
  3. سربخشی، محمد (1395). چیستی و ارزش معرفت‌شناختی علم حضوری، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
  4. صدر المتألهین (1981). الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة، بیروت: دار احیاء التراث.
  5. ------------ (۱۳۷۵). مجموعه رسائل فلسفی صدر المتألهین، تهران: حکمت.
  6. ------------- (1354). مبدأ و معاد، تهران: انجمن حکمت و فلسفۀ ایران.
  7. طباطبایی، محمدحسین (۱۳۷۴). ترجمۀ تفسیر المیزان، قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
  8. --------------- (1388). نهایة الحکمة، قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
  9. عبودیت، عبدالرسول (1393). درآمدی به نظام حکمت صدرائی، ج 2، تهران: سمت.
  10. عبودیت، عبدالرسول؛ مصباح، مجتبی (1399). خداشناسی، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
  11. فیاضی، غلامرضا (1395). درآمدی بر معرفت‌شناسی، قم: مؤسسۀّ آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
  12. کشفی، عبدالرسول؛ طایفه رستمی، متین (1394). «بررسی تطبیقی دیدگاه علامه طباطبایی و ویلیام کریگ در باب مسئلۀ تقدیرگرایی الاهیاتی»، حکمت معاصر، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال ششم، ش سوم، ص 100-75.
  13. المظفر، محمدرضا (1379). المنطق، قم: جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیۀ قم.
  14. مصباح یزدی، محمدتقی (1398). آموزش فلسفه، ج 1 و 2، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  15. ------------------- (1394). شرح نهایة‌الحکمة، ج 1، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  16. ------------------- (1399). آیین پرواز، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  17. -------------------- (1383). به‌سوی او، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  18. --------------------- (1394). پندهای الهی، قم: مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره).
  19. Stanley, Jason & Williamson Timothy (2001). “Knowing How”, The Journal of Philosophy, Vol.98, 8, pp.411-444.
  20. Martin, Mi, (1990). Atheism: A Philosophical Justification, Philadelphia: Temple University Press.
  21. Martin M, Ricki Monnier (2003). The Impossibility of God, Prometheus Books.
  22. Hamlyn, D. W, the Theory of Knowledge (Garden City, N.Y.: Doubleday, 1970).
Philosophy of Religion
Volume 19, Issue 1
April 2022
Pages 1-26

Files

Share

How to cite

Statistics