A Phenomenological Analysis of the Relationship between Human and God in Zoroastrianism

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Farabi Campus, University of Tehran, Qom, Iran

Abstract

One of the important issues in the domain of religious studies is the determination of the nature and quality of the relationship between human and God, particularly because in many religions, the ultimate human salvation has been conditioned to the establishment of a sound relationship with God. Zoroastrianism – with its specific approach to God, system of being, ontological status of human, and ethics – has adopted a complex view in this regard and has addressed various aspects of the relationship between human and God. The study at hand aims at the investigation and analysis of the relationship between human and Ahura Mazda based on Avesta and Middle Persian texts in order to clarify the nature and qualities of this relationship. To this end, this study has adopted a descriptive-analytical approach and library research method. With regard to the findings of the study, it might be asserted that in Zoroastrian teachings, the main type of relationship between God and human is the ontological/existential one. It is within such a relationship that human should strengthen its epistemic ties with God, completely follow worshipping God and live based on the true rules of religion – i.e. Zoroastrian religiosity – so as to be able to connect with God in a way that is verified by Aŝa (the true and divine system of being), put an end to the evil spirit, and attain the otherworldly salvation. Consequently, it can be said that in Zoroastrian teachings – as represented in the Avesta and Middle Persian texts – the legislative and salvation-oriented/eschatological relationship between human and God is meaningful only under the ontological/existential relationship. 

Keywords


  1. آسانا، جامسب (1391). متن‌های پهلوی، ترجمۀ سعید عریان، تهران: نشر علمی.
  2. آموزگار، ژاله؛ تفضلی، احمد (1370). اسطورۀ زندگی زرتشت، تهران: انتشارات بهمن.
  3. ـــــــــــــــــــــــــ [مترجم] (1386). کتاب پنجم دینکرد، تهران: انتشارات معین.
  4. اشه، رهام؛ سراج، شهین [مترجم] (1379). اندرزنامۀ آذرپاد مهرسپندان، تهران: انتشارات فروهر.
  5. باقری، مهری (1385). دین‌های ایران باستان، تهران: نشر قطره.
  6. بویس، مری (1377). چکیدۀ تاریخ کیش زرتشت، ترجمۀ همایون صنعتی‌زاده، چ اول، تهران: انتشارات صفی‌علیشاه.
  7. ــــــــــ (1389). زردشتیان باورها و آرا و عقاید آنها، ترجمۀ عسگر بهرامی، چ یازدهم، تهران: انتشارات ققنوس.
  8. فضیلت، فریدون [مترجم] (1381). دینکرد، کتاب سوم، تهران: انتشارات فرهنگ دهخدا.
  9. پورداوود، ابراهیم (1343). ویسپرد، بهرام فره‌وشی، تهران: انتشارات بهمن.
  10. ــــــــــــــــ (1377). یشت‌ها، جلد 2، تهران: انتشارات اساطیر.
  11. بهار، مهرداد [مترجم] (1390). بندهش، چ چهارم، تهران: انتشارات توس.
  12. دورانت، ویل (1378). تاریخ تمدن، ترجمۀ احمد آرام، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
  13. راشد محصل، محمد تقی (بی‌تا). انسان در ایران باستان، ضمیمۀ نامه انسان‌شناسی، بی‌جا: بی‌نا.
  14. ــــــــــــــــــــــــــ [مترجم] (1389). دینکرد هفتم، چ اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  15. ــــــــــــــــــــــــــ [مترجم] (1366). وزیدگی‌های زاداسپرم، چ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  16. زنز، آرسی (1377). تعالیم مغان، ترجمۀ فریدون بدره‌ای، تهران: انتشارات توس.
  17. ژینیو، فلیپ (1372). ارداویرافنامه، ترجمۀ ژاله آموزگار، تهران: انتشارات معین.
  18. ــــــــــ (1392). انسان و کیهان در ایران باستان، ترجمۀ لیندا گودرزی، تهران: نشر ماهی.
  19. عالیخانی، بابک (1379). بررسی لطایف عرفانی در نصوص عتیق اوستایی، چ اول، تهران: انتشارات هرمس.
  20. گارودی، روژه (1361). دربارۀ اندیشه‌های زرتشت، ناصح ناطق، مجلۀ آینده، تهران، شمارۀ 6، شهریور.
  21. مزداپور، کتایون (1378). بررسی دست‌نویس م. او. 29، تهران: انتشارات آگه.
  22. ــــــــــــــ [مترجم] (1390). شایست نشایست، چ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  23. میرزای ناظر، ابراهیم [مترجم] (1373). اندرز اوشنر دانا، چ اول، تهران: انتشارات هیرمند.
  24. میرفخرایی، مهشید [مترجم] (1390). روایت پهلوی، چ اول، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  25. ــــــــــــــــ [مترجم] (1386). هادخت نسک، چ دوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  26. ویدنگرن، گئو (1381). جهان معنوی ایرانی از آغاز تا اسلام، محمود کندری، تهران: انتشارات میترا.
    1. Baily, H. W. , (1943). Zoroastrian Problems in the Ninth-Century Books, Ratanbai Katrak Lectures, Oxford; 2nd ed. With new introduction.
    2. Duchesne-Guillemin, J.,(1962). La religion de l’Iran anccien (Presses Universitaires de France: Paris, trans, Kaihusroo M. Jamasp Asa, The Religion of Ancient Iran( Bomboy: Tata Press. 1973).
    3. Götze, Al., (1923). “Persische Weisheit in griechischem Gewande. Ein Beitrag zur Geschichte der Mikrokosmos-Idee”, Zeitschrift für Indologie und Iranistik2: 60-98, 167-177.
    4. Hintze, A. (1994). Der Zamyad-Yast. Edition, übersetzung, Kommentar (Wiesbaden: Reichert).
    5. Humbach, H. and Ichaporia, P.(1998). Zamyad yasht: Yasht 19 of the Younger Avesta. Text, Translation, Commentary (Wiesbaden: Harrassowitz).
    6. Humbach, H., (1991). The GAThAs of Zarathushtra and other old Avestan texts, in collaboration with J. Elfenbein and p.o. Shjaervǿ, 2 vols. (Indogermanische Bibliothek, Reihe1), Heidelberg.
    7. Madan(ed), D. M. (1911). The complete text of the Pahlavi Dinkard, 2 vols., Bombay.
    8. Menasce, J. P., Le troisieme livre du Denkart, Traduit du pehlevi (Paris: Libraire C.Klincksieck).
    9. Narten, J. (1986). Yasna Haptanghaiti, Wiesbaden.
    10. Reitzenstein, R.; and H. H. Schaeder, (1926). Studien zum antiken Synkretismus-Aus Iran und Griechenland( Studien der Bibliotek Warburg, 7), Leipzig.
    11. Shaked, S. (1971). “ The Notion ‘menog’ and ‘getig’ in the Pahlavi Texts and their Relation to Eschatology”, Actor33: 59-107; repr: in Shaked 1995: 59-107.
    12. Shjaervǿ, P. O., (2011). The Spirit of Zoroastrianism (New Haven, CT/London: Yale University Press.
    13. Vevaina, Y. S. D. (2015). “ Theologies and Hermeneutics” in  The Wiley Blackwell Companion to Zoroastrianism, First Edition, Ed by Michael  Stausberg and Yuhan Sohrab-Dinshaw Vevaina, WILEY Blackwell, UK.