بررسی و نقد نظریه «ایان توماس رمزی» درباره زبان دین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه آموزشی کلام(فلسفه دین) مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور تهران، ایران

2 گروه آموزشی کلام(فلسفه دین) مرکز تحصیلات تکمیلی دانشگاه پیام نور تهران ایران

10.22059/jpht.2024.368369.1006007

چکیده

چکیده

یکی از دیدگاه های منحصر به فرد زبان دین، رویکرد ایان توماس رمزی اسقف و فیلسوف دین آکسفورد دهه 50 میلادی است. مقاله حاضر به روش توصیفی و تحلیلی به بررسی دیدگاه زبان دین ایان توماس رمزی به نگارش درآمده که عمده مباحث اش شامل دو موضوع خواهد بود؛ اولا تبیین و توصیف معرفت زبان دین «ایان توماس رمزی» ؛ ثانیا؛ زبان سخن گفتن رمزی از خداوند و توجیه گزاره های الهیاتی. ایان رمزی درباره زبان دین معتقد به نوعی تجربه دینی است که با توصیف عبارات و کلمات الهیات می توان به امری ماورای تجربی دست یافت. رویکرد معرفتی رمزی دفاع از آموزه های دینی در برابر موضع انتقادی آنتونی فلو و آیر مبنی بر ابطال ناپذیری و بی معنایی گزاره های دینی بود. در نتیجه معتقد بود کلمات زبان دین و گزاره های دینی همچون گزاره های علمی می توانند دربردارنده معنا و در موقعیت خاصی حاوی مکاشفه و از نوع تجربه منحصر به فرد برخوردار باشند. مهمترین مسائل و دغدغه های ایان رمزی جایگاه تجربی بخشیدن به زبان دین، درک کاربرد معنایی کلمات، کشف امور واقع جهان با مدل سازی و بکارگیری استعاره در روش فهم زبان الهیاتی بود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات