- ابراهیمی دینانی، غلامحسین.(1379)، ماجرای فکر فلسفی در جهان اسلام، تهران: طرح نو.
- اسدی، محمدرضا. (1386)، حدیث آرزومندی بررسی آرای انسانشناسانه هیدگر و ملاصدرا، تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
- بیمل، والتر. (1381)، بررسی روشنگرانه اندیشههای مارتین هایدگر، ترجمه بیژن عبدالکریمی، تهران: سروش.
- حسنزاده آملی، حسن. (1366)، دروس اتّحاد عاقل به معقول، چ دوّم، تهران: حکمت.
- زمانیها، حسین. (1391)، بررسی تطبیقی رابطه وجودی انسان با عالم از دیدگاه هایدگر و ملاصدرا، انسانپژوهشی دینی، دوره 9، شماره 27، تابستان.
- سروش، عبدالکریم. (1386)، نهاد ناآرام جهان، چ دوم، تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
- شیرازی، سید رضی. (1387)، درسهای شرح منظومه حکیم سبزواری، تهران: حکمت.
- صدرالدین شیرازی. (1383)، الشواهد الربوبیه، ترجمه جواد مصلح، تهران: سروش.
- عبودیت، عبدالرسول، (1391)، درآمدی به نظام حکمت صدرایی، تهران: سمت.
- ملاصدرا. (1363)، مفاتیح الغیب، تصحیح محمد خواجوی، چ 1، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
- ملاصدرا. (1375)، مجموعه رسائل فلسفی، تصحیح حامد ناجی، چ 1، تهران: حکمت.
- ملاصدرا. (1383)، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
- هایدگر، مارتین. (1387)، هستی و زمان، ترجمه سیاوش جمادی، تهران: ققنوس.
- هایدگر، مارتین. (1389)، هستی و زمان، ترجمه عبدالکریم رشیدیان، تهران: نشر نی.
- هایدگر، مارتین. (1390)، وجود و زمان، ترجمه محمود نوالی، تبریز: دانشگاه تبریز.
