در هم کنش زبان هنری و تجربه دینی از چشم انداز هرمنوتیکی هانس-گئورگ گادامر

1. ایلیاده، میرچا (1375). مقدس و نامقدس، ترجمۀ نصرالله زنگوئی، تهران: سروش.
2. بورکهارت، تیتوس (1369). هنر مقدس، ترجمۀ جلال ستاری، تهران: سروش.
3. محمودی‌نژاد، هادی و علی اکبر تقوایی (1386). مناظرۀ تجربۀ هنری و تجربۀ دینی در حکمت اسلامی، فصلنامۀ هنر، شمارۀ 72: 114 - 126.
4. نصر، سید حسین (1379). نیاز به علم مقدس، ترجمۀ حسن میانداری، تهران مؤسسۀ فرهنگی طه.
5. هوردرن، ویلیان (1368). راهنمای الهیات پروتستان، ترجمۀ طه‌طه‌وس میکائیلیان، شرکت انتشارات علمی فرهنگی.
   1. DiCenso, James (1990). Hermeneutics and Disclosure of Truth: A Study in the Work of  Heidegger, Gadamer and Derrida. Charlottesville: University Press of Virginia.
   2. Gadamer, Hans-George (1975). Truth and Method. Translation revised by joel Weinsheimer and Donald G. Marshall. New York: Seabury Press.
   3. Gadamer, Hans-George (1976). Philosophical Hermeneutics. Berkeley: University -    Hesiod's Theogony. Trans. Norman O. Brown. NY: The Liberal Arts Press, 1953.
   4. Lewis Edwin Hahn (1997). The Philosophy of Hans-George Gadamer (The Library of Living Philosophers). Chicago and Lasalle, Illnois, Open Court.
   5. Robert J. Dostal (2002). The Cambridge Companion to Gadamer. Cambridge University Press.
   6. Georgia Warnke (1994). Gadamer (Hermeneutics Tradition and Reason). Polity Press of California Press.
   7. Margolid, Joseph and Tom Rockmore(1999). The Philosophy of Interpretation, Blackwell.

مقالات

14.Gadamer, Hans-George (1968). Wat is Called Thinking? Trans. Ferd D. Wieck and J. Glenn Gray. New York: Harper and Row.

1. Gadamer, Hans-George (1973). “Concerning Empty and Full-Filled Time” in Southern Journal of Philosophy. Trans by R. P O'Hara, in Martin Heidegger in Europe and America, Ed. By E. G. Ballard and C.E. Scott; the Hague: Martinus Nijhoff, pp. 77-89.
2. Nordenstam, Tore, (1984) "The essence of Art- Wittgenstein Vs. Gadamer" in: Aesthetics, ed. By Rudolf Haller, Vienna, Holder-Pichler-Tempsky, pp. 23-28.