این پژوهش به بررسی آرا و آثار حکمای نوصدرایی مبتنی بر نصوص دینی در خصوص«ضرورت اسکان اولیۀ آدم(ع) در بهشت» اختصاص دارد. پژوهش از نوع استنادی و شیوۀ آن تحلیل و تبیین محتواست. دیدگاه این حکما چنین بوده که آدمیت باید سیر خود را از مقام برزخ نزولی آغاز و لزوماً با عبور از کثرت عالم ماده، زندگی تکاملی و حرکت صعودی را با اراده و اختیار خود بهسوی وحدت عالم عقل آغاز کند لذا طبق بیان قرآن، حضرت آدم(ع) سیر زمینی شدن خود را از بهشت برزخی آغاز کرد، در آن موقف بهشتی؛ تعلیمات اولیه از قبیل اسمای الهی، حقیقت مقام خلیفهاللهی و مسجود فرشتگان شدن را برای زندگی زمینی آموخت؛ همچنین با وساوس شیطانی و دشمنی سرسخت ابلیس با مقام انسانیت آشنا شد؛آنگاه با این آموختگی و دارایی به زمین هبوط داده شد. پس حضور آدم در بهشت، بنا به مصلحتی کمالی و عظیم است که باید در موطن ملکوت این عالم مستقر و سپس هبوط داده شود. این حکایت، چیزی جز تفسیر مقام انسانیت نیست و آن شامل مقام آدمیت و لازمۀ انسانیت در تمام انسانهاست، نه شخص حضرت آدم(ع) و بهشت برای آدم نوعی خودیابی بوده و تنزل از آن، قرار گرفتن در ریل تکامل است، چرا که لازمۀ هر صعودی، هبوط خواهد بود.
اکبری, محمدعلی, & فیاضبخش, نفیسه. (1398). واکاوی معرفتشناسانۀ اسکان حضرت آدم(ع) در بهشت برزخی و هبوط از آن، از منظر حکمای نوصدرایی. مجله علمی " فلسفه دین ", 16(3), 459-477. doi: 10.22059/jpht.2019.277589.1005645
MLA
محمدعلی اکبری; نفیسه فیاضبخش. "واکاوی معرفتشناسانۀ اسکان حضرت آدم(ع) در بهشت برزخی و هبوط از آن، از منظر حکمای نوصدرایی", مجله علمی " فلسفه دین ", 16, 3, 1398, 459-477. doi: 10.22059/jpht.2019.277589.1005645
HARVARD
اکبری, محمدعلی, فیاضبخش, نفیسه. (1398). 'واکاوی معرفتشناسانۀ اسکان حضرت آدم(ع) در بهشت برزخی و هبوط از آن، از منظر حکمای نوصدرایی', مجله علمی " فلسفه دین ", 16(3), pp. 459-477. doi: 10.22059/jpht.2019.277589.1005645
VANCOUVER
اکبری, محمدعلی, فیاضبخش, نفیسه. واکاوی معرفتشناسانۀ اسکان حضرت آدم(ع) در بهشت برزخی و هبوط از آن، از منظر حکمای نوصدرایی. مجله علمی " فلسفه دین ", 1398; 16(3): 459-477. doi: 10.22059/jpht.2019.277589.1005645