ارزیابی استدلال‌های کلامیِ مبتنی بر صفت حکمت الهی، با تأکید بر آرای فیاض لاهیجی

ـ قرآن کریم.

1. ایزدی، جنان (1394). تحلیل انتقادی کاربرد «حکمت الهی» در کلام شیعه، مجلۀ فلسفه و کلام اسلامی، تهران: سال 48، شمارۀ 2، پاییز و زمستان: 137 - 158.
2. بحرانی، ابن‌میثم (1406 ق). قواعد المرام فی علم الکلام، قم: مکتبه آیه‌الله المرعشی النجفی.
3. بنی‌هاشمی خمینی، سیدمحمدحسن (1376). توضیح المسائل مراجع، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
4. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (1382). کشف المراد فی شرح تجرید الاعتقاد قسم الالهیات، مصحح جعفر سبحانی، قم: مؤسسۀ امام صادق (ع).
5. جبرئیلی، محمد صفر؛ علی نقلی، جعفر (1395). گسترۀ کاربرد قاعدۀ حکمت در مسائل کلامی، مجلۀ تخصصی کلام اسلامی، قم: شمارۀ 99، پاییز: 97 - 114.
6. حمصی رازی، سدیدالدین (1412 ق). المنقذ من التقلید، قم: مؤسسۀ النشر الاسلامی.
7. ربانی گلپایگانی، علی (1386). امامت در بینش اسلامی، قم: بوستان کتاب.
8. شیرازی، صدرالدین (1366). شرح أصول الکافی لصدر المتألهین، جلد 2، تهران: مؤسسۀ مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
9. طباطبایی، محمدحسین (1397 ق). المیزان فی تفسیر القرآن، جلد 17، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
10. طبرسی، امین‌الاسلام (1415 ق). مجمع البیان فی تفسیر القرآن، جلد 4، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات.
11. طوسی، محمدبن حسن (1406 ق). الاقتصاد فیما یتعلق بالاعتقاد، بیروت: دارالاضواء.
12. طوسی، محمدبن محمد (1416 ق). قواعد العقائد (مع تعلیقات السبحانی)، قم: مؤسسۀ امام صادق(ع).
13. عطایی نظری، حمید (1397). سیر تطور برهان حدوث و قدم در کلام امامیه از آغاز تا مکتب بغداد متقدم، فصلنامۀ نقد و نظر، قم: سال 23، شمارۀ 3، پاییز: 5 - 30.
14. قمی، ابی‌الحسن (1387 ق). تفسیر القمی، جلد 2، نجف: منشورات مکتب الهدی.
15. قمی، شیخ صدوق، محمدبن‌علی (1398 ق). التوحید، قم: مؤسسه النشر الاسلامی.
16. لاهیجی، عبدالرزاق (1372). سرمایۀ ایمان در اصول اعتقادات، تهران: الزهراء.
17. ــــــــــــــــ (1383). گوهر مراد، تهران: سایه.
18. مکارم شیرازی، ناصر (1373). تفسیر نمونه، جلد 19، تهران: دارالکتب الاسلامیه.